blabala bla

hver nennir að hlusta á strákana í málfundafélaginu? Sömu stráka og voru á kafi í gróðærinu, hrunprinsana sem græða mest á að þyrla upp öllu því moldviðri sem þeir geta í von um að allir gleymi því í æsingnum hverjir það voru sem stóðu fyrir einkavinavæðingunni, spillingunni, eltu frjálshyggjukreddurnar með gróðaglýju í augunum: Framsóknarflokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn voru við völd. Gleymið því ekki.

Stjórnvöld á undanhaldi

en slóðin verður rakin

því treysti ég að verði raunin og ég þakka þessari ríkisstjórn fyrir að hafa stutt við rannsóknaraðilana af fremsta megni. Ég vil að almenningur þrýsti á stjórnmálamenn að sameinast um það að enginn niðurskurður bitni á rannsóknum á efnahagshruninu. Að velja sannleikann frekar en þægindin, er meiri bylting en þetta endalausa væl í þeim sem halda að 2007 hafi verið eðlilegt ástand.

Flestir lykilmennirnir farnir frá Íslandi

tími til kominn

að fá nýjan formann. Fráfarandi formaður BSRB er búinn að sitja síðan 1988 og á vef sambandsins er vísað á vef Alþingis um nánari upplýsingar um formanninn. Mér hefur alltaf þótt óeðlilegt að þingmenn gengdu veigamiklum störfum utan þings, það á að vera fullt starf að vera þingmaður. Og ekki síður er það óeðlilegt að formaður eins stærsta launþegasambandsins sé ekki í fullu starfi á þeim vettvangi. Þá fer þingmennska, að ég tala nú ekki um ráðherrastarf allsekki saman við forystu í stéttarfélagi. Enda lenti fráfarandi formaður í bullandi hagsmunaárekstri sem heilbrigðisráðherra í niðurskurði og jafnframt formaður Bandalags starfsmanna ríkis og bæja. Ég vildi gjarnan sjá konu úr framvarðasveit BSRB bjóða sig fram, það eru jú stórar kvennastéttir innan vébanda þess.

Býður sig fram í formannsembætti BSRB

þörf áminning

um hvar við stöndum á heimsvísu. Hér eru einhver 20% lánþega í hættu að missa húsnæðið sem þeir eru að reyna að kaupa, vegna efnahagsástands og í einhverjum tilvikum óraunsærra áætlana um eigin kaupgetu. Þeirra bíða hinsvegar ekki tjöld í flóttamannabúðum, jafnvel kynslóðum saman. Við þurfum að sýna þá ábyrgð gagnvart umheiminum að tapa ekki glórunni ýmist af mikilmennsku eða ímyndaðri eymd. Blankheit, efnahagserfiðleikar, tímabundið atvinnuleysi, hruninn fasteignamarkaður eru verkefni sem við munum ráða við; sjáið bara Vestfirðinga, ekki eru þeir útdauðir enn!

Amnesty reisir hreysi í Smáralind

damned if you don't

damned if you do - vilja Framsóknarmenn bara ekki fara að gera það upp við sig hvort þeir vildu eða vildu ekki að Jóhanna spyrði kollega sinn Stoltenberg um það hvort tillögur Lundteigen væru raunhæfar? Það kemur nú úr hörðustu átt af þeim drengjunum að halda því fram að svarið hafi verið pantað bara af því þeim líkar það ekki! Ætli útspil Lundteigen hafi verið pantað? Af hverjum?

Birtir bréf Jóhönnu

að axla ábyrgð

getur líka þýtt að sitja sem fastast. Mér líður svolítið eins og farþega í flugvél þarsem einn úr áhöfninni er kominn aftur í og lýsir því yfir að þar sem lendingarskilyrði séu svo slæm og hann hafi ekki fengið að ráða för geti hann bara ekki staðið í þessu. Hafi fólk boðið sig fram til ábyrgðarstarfa og verið falin þau, ber því að sinna þeim í meðbyr og mótbyr. Því ber að leita lausna en ekki bara að knýja sitt fram eða skella hurðum ella. Vonandi verður ábyrgðartilfinningin egóunum yfirsterkari í kvöld.

Búist við löngum fundi

rakalaust bull

þeir sem sáu fréttir á stöð 2 í fyrradag heyrðu væntanlega að maðurinn vék sér fimlega undan því að svara því hvort það yrði skilyrði fyrir láni að Icesave deilan væri leyst. Þetta er ábyrgðarlaust lýðskrum af Unga litla.

Með umboð formanns Miðflokksins

að vera eða vera ekki

á moggablogginu er vissulega spurning sem ég hef velt fyrir mér. Mér finnst hreint með ólíkindum að eigendur blaðsins skuli þurfa að draga margfaldan eftirlaunaþega uppá dekk sem ritstjóra og það sem verra er; segja upp fullt af hæfum og góðum blaðamönnum - kannski til að hafa efni á þessu gulli og gersemi? Niðurstaðan er sú að ritstjórnarstefnan er greinilega að gera blaðið aftur að flokkssnepli.

 En bloggið hefur hingað til ekki lotið ritstjórnarvaldi og þannig verður það vonandi áfram. Því sé ég enga ástæðu til að yfirgefa moggabloggið þó mér mislíki ráðning ritstjóranna. Þá þess heldur að einhver sé eftir hér til að rífa kjaft.