óvinsælir vorboðar

eru líka til. Hrossagaukurinn, sem mér hefur orðið tíðrætt um getur orðið hvimleiður með sínu hvella kvaki fram á rauðanótt. Að ekki sé minnst á húsfluguna, sem er tæplega í húsum hæf. Hennar háværa suð ögrar ásetningi friðsemdarfólks um að gera ekki flugu mein. Kannski erum við bara ekki komin nógu langt í að nýta hana sem húsdýr - eða gæludýr. Mér datt þetta í hug í framhaldi af því atriði í Nóialbinói þar sem Nói og flugan leika listir sínar. Ef til vill ætti ég bara að líta á það sem  djúpstæða upplifun náttúrunnar að heyra þær suða og gruna að þær langi helst til að tylla sér á nefið á mér þar sem það gægist undan sænginni. Menningarlega sinnuð kona eins og ég á náttúrlega að muna að lítil fluga hefur orðið að indælu yrkisefni í tali og tónum...

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 6.5.2008 kl. 23:48]

Uss Guðrún mín í dag keypti ég eyrna tappa fyrir alla fjölskylduna af því að við vorkenndum svo dverghananum okkar að vera einn og yfirgefinn í hænsnakofanum og undirokaður af stóra hananum, að við tókum hann inn í garðskálann, nema hann byrjar að gala kl. fjögur að nóttu og heldur áfram fram eftir morgni, og kallast á við þann stóra, svo í nótt verða allir með eyrnatappa. ætli við vöknum á morgun í vinnuna

[Sigríður Gunnarsdóttir, 9.5.2008 kl. 11:32]

Ég ætti að taka hana skömmina í fóstur. Við sváfum nefnilega yfir okkur í morgun.

[Edda Agnarsdóttir, 12.5.2008 kl. 23:29]

Flugur geta verið mestu fól!