ég var túristi í Reykjavík

í einn dag í síðustu viku. Það var að mörgu leyti fjarskalega notalegt, ég rölti um miðborgina í glampandi sól og hita og settist svo sólarmegin í Vallarstrætinu með hvítvínsglas við öldurhús. Hinum megin við hekkið var fólk að leika sér og enginn orðinn fullur enn. Við sátum þarna dönnuð í sumardressunum, með designer sólgleraugun og orðnir forframaðri en svo að fækka fötum og snúa andlitinu mót sól. En yfir Alþingisreitnum frá mér séð sveimaði mávager. Ég veit náttúrlega betur en svo að þeir hafi verið að snapa einhvert rusl þar, líklegra að þeir sitji um litlu andarungana sem allir bretta stél á Tjörninni og brauðið sem þeim er ætlað. Samt settu þeir annan og ískyggilegri svip á sólardaginn, rétt eins og ruslið sem loddi þegar að var gáð í öllum runnum, hornum og ræsum við hinn virðulega Austurvöll. Plastglös, servíettur, sígarettur, gosflöskur, ölflöskur - setja svip á miðborgina jafnt sem hvern vegkant um allt landið sem er fagurt sem fyrr en ef til vill ekki svo hreint. Þarna sátum við svo sæt í sólinni, sóðarnir og það hvarflar að manni hvort eitthvað sé rotið in the state of...