silfur refirnir

eða álitsgjafarnir hans Egils komu auðvitað með ýmsar athugasemdir um árið almennt, einkum þó í pólitíkinni. Sumt var eiginlega óborganlega fyndið einsog framsóknarkonan sem fantaserar um Össur á nærunum einum saman við skjáinn að næturlagi. Umhyggja mín fyrir heilsu og velferð iðnaðarráðherra er hinsvegar slík að ég vona bara að hann bregði yfir sig slopp svo slái ekki að honum við þessar aðstæður.

Það var annars umhugsunarefni að heyra tvo ráðherra með reynslu tala um það sem sérstakt fyrir þessa ríkisstjórn að þar virðast eiga sér stað skoðanaskipti um stjórnmál. Þetta er svolítið sorglegur vitnisburður um þá pólitísku vegferð sem er að baki undanfarna áratugi. Ef til vill er þetta það sem skiptir hvað mestu máli við að hér varð til ríkisstjórn ólíkra afla,  að fólk neyðist uppúr pólitísku hjólförunum sínum til að finna lausnir á málunum. Rútínan í stjórnmálunum er rofin - sem er hið besta mál.

Vonandi verður hið nýja ár farsælt fyrir stóra og smáa, nær og fjær!

ekkert jólastress

þetta árið og þó er ég "ekki búin að öllu" eins og stendur skýrum stöfum á barmmerkinu sem hún María Gréta samstarfskona mín gaf mér í fyrra! Krakkarnir eru búin að baka piparkökur og við Helgi erum búin að setja hallærislegu jólaseríuna uppí tré útí garði - hún þykir svona í minna lagi miðað við tíðarandann en þegar ég sit inní stofu og horfi útí garð þá sé ég hvort eð er bara þann hluta af trénu sem serían er í... Svo er náttúrlega ekkert vit að vera með stóra útiseríu í þessum belgingi sem er búinn að vera allan desember.

Óli fór með mér í það mál fyrstu helgina í aðventu og svo þegar Jóhanna kom heim þá var farið á fullt í að hengja upp hið aðskiljanlegasta skraut sem á meira og minna fastan sess á heimilinu. Það er reyndar að sneiðast um pláss fyrir okkur heimilisfólkið því jólaskraut er eitt af því sem virðist alltaf að bætast við frá ári til árs. Svo var farið í laufabrauðsskurð með samstarfsfólki og grönnum niðri í skóla í vikunni, og í kvöld eru hinir ómissandi jólatónleikar kammerkórs Skagafjarðar í Hóladómkirkju. Jólastemmning fer því stigvaxandi, bloggáhugi að sama skapi minnkandi svo ég óska ykkur hér með gleðilegra jóla og góðra áramóta!

rjúpan á sér fleiri óvini

en haukinn og manninn. Vísindamenn hafa nú fundið út að á hana sækja smáir en knáir óvinir sem ef til vill reynast henni enn skæðari en rándýrin http://www.ruv.is/heim/frettir/frett/store64/item183354/ . Hún stendur hjarta okkar nærri en ég óttast að ekki verði jafn hægt um vik með rjúpnahreinsun og t.d. hundahreinsun.

hrepparígur

er slæm pólitík. Þessvegna bárum við gæfu til að sameina marga litla hreppa fyrir áratug, sem hefur verið til góðs fyrir íbúana en leitt af sér töluverðan kostnað við að bjóða þeim öllum sambærilega þjónustu. Sveitarfélagið Skagafjörður rekur t.d. grunnskóla í 5 byggðakjörnum, enda er vegalengdin endanna á milli í sveitarfélaginu 158 kílómetrar (eða einsog Reykjavík-Þórsmörk, Reykjavík-Brú í Hrútafirði eða þá Bolungarvík-Bíldudalur). Þetta á að skipta máli við ákvörðun framlaga úr Jöfnunarsjóði sveitarfélaga, ef jafnrétti milli landshluta og íbúa landsbyggðarinnar er haft að leiðarljósi.

heilræði lásasmiðsins

er áleitin bók. Við fyrsta lestur virkar hún svolítið einsog vinkona á innsoginu að gera upp eftir misheppnað ástarsamband en svo koma allskonar þræðir í ljós. Þeir liggja inní þjóðarsálina og koma við kvikuna sem er samband okkar við hina. Hvort sem það er hitt kynið, annar kynþáttur, önnur þjóð, önnur menning, annar matur eða önnur hlið á okkur sjálfum... 

Heilræðið sjálft er hollt - en ég ætla ekki að segja þér það, þú verður að lesa bókina. Ekki bara einu sinni, heldur einu sinni sem oftar.

hvar er vesturkjördæmi?

ég fylgist svolítið með hvernig gengur upp og niður með meðaltal landshluta í samræmdum prófum, pisakönnunum og svoleiðis. En mér brá nú dálítið að sjá að Námsmatsstofnun birtir niðurstöður úr Vesturkjördæmi - mér vitanlega er það ekki til, ég er allavega búsett í Norðvesturkjördæmi... Nánar tiltekið í Skagafirði en þar eru börnin best (skv. pisa )

takk fyrir Seyðfirðingar

að stöðva lögbrot og eyðingu verðmæta http://www.ruv.is/heim/frettir/frett/store64/item181752/ saga okkar sem þjóðar er ekki bara á bókum hún er líka falin í handverki, húsum og öðrum minjum sem gengnar kynslóðir hafa skilið eftir sig - okkur leyfist ekki að eyða þeim hugsunarlaust fremur en náttúruperlunum.

hræðslan við jafnrétti

tröllríður fjölmiðlum í skammdeginu, margir virðast óttast að valdaskessurnar, ráðynjurnar/ráðskonurnar/ráðfrúrnar taki þá og troði í bleikan eða bláan galla eftir atvikum!

Grínlaust þá er það með ólíkindum hvaða harka hefur hlaupið í nauðvörnina gegn jafnrétti, nýleg dæmi úr umræðunni hér á Íslandi eru menn sem gefa í skyn að ofbeldi gegn feministum sé réttlætanlegt, tala opinberlega um kerlingavæl og gera sig ómerkilega með bröndurum á kostnað kvenna á hátíðastundum.

Því er oft haldið fram að mannfólkið sé haldið djúpstæðri hræðslu við hið óþekkta. Allavega hefur hið óþekkta ástand jafnrétti komið meira við kaunin á mörgum pennanum en hið þekkta ástand misrétti.